دود می خیزد ز خلوتگاه من

كس خبر كی یابد از ویرانه ام؟

با درون سوخته دارم سخن

كی به پایان می رسد افسانه ام ؟

 دست از دامان شب برداشتم

تا بیاویزم به گیسوی سحر

خویش را از ساحل افكندم در آب

لیك از ژرفای دریا بی خبر

 بر تن دیوارها طرح شكست

كس دگر رنگی در این سامان ندید

چشم می دوزد خیال روز و شب

از درون دل به تصویر امید

 تا بدین منزل نهادم پای را

از درای كاروان بگسسته ام

گرچه می سوزم از این آتش به جان

لیك بر این سوختن دل بسته ام

 تیرگی پای می كشد از بام ها:

 صبح می خندد به راه شهر من

دود می خیزد هنوز از خلوتم

با درون سوخته دارم سخن ...



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






 

نوشته شده توسط الهام در چهار شنبه 23 شهريور 1390برچسب:,

ساعت 11:40 موضوع <-PostCategory-> | لینک ثابت